اگر اطلاعی از درصد بالای افراد باسواد درنوده وهمچنین فارغ التحصیلان دانشگاهی جوانان نوده داشته باشیم به این مهم پی خواهیم برد که تحصیل وعلم آموزی چه اهمیتی برای این مردمان داشته است .جالب است بدانید که این مردم اگر نگوئیم همزمان میتوان گفت دنباله روی پیشرفت در شهرها درزمینه علم آموزی حرکت میکردند .این مردم سالها قبل از اینکه دولت وحکومت اقدامی برای آنها انجام دهد خود بنایی زیبا با اتاقهایی مجزا ساخته بودند  به گونه ای که هر خانواده یا قوم وطایفه صاحب یک اتاق درآن مجموعه بود و بچه های آن قوم دران کلاس برای تحصیل جمع میشدند .درابتدا بچه هاباخود از منزل میز وچهارپایه به اتاق مخصوص خود میبرده اند وتوسط خود اهالی تدریس میشدند . باگذر زمان گاهی معلمین سپاه دانش وسرباز هم به روستا اعزام شدند گفته میشود از جمله معلمین  بومی نوده که اهل روستا بوده محمد حسن بهادری از اجداد یکی از خانواده های فعلی روستا بوده است .از آنجا که این مجموعه درمحلی نمور ساخته شده بوده اهالی در زیر بنا اقدام به حفر تونلهایی کرده بودند تا باجریان هوا از نم اتاقها کاسته شود .اکنون از آثار این بنا چیزی نمانده وبر مخروبه آن ساختمان بسیج احداث  شده است .این روال آموزشی ادامه داشته تا اینکه درسالهای 1360 مدرسه ای کوچک درمحله خرمن ساخته شد و بچه های روستا تقریبا باروال سابق درآن مقطع ابتدایی را میگذراندند .طبیعتا تا حدودی سطح اموزش و حظور معلمین سپاه دانش  مطلوب شده بود اما باگذر زمان آن مدرسه نیز زودتر آنچه انتظار میرفت فروریخت از این مدرسه ی دوم نیز چندان اثری باقی نمانده .تااینکه در سالهای 65 مدرسه ای مناسب درکنار مدرسه مخروبه بدست دولت ساخته شد.

.

با ساخت این مدرسه فصل جدیدی از آموزش در این روستا رقم خورد وتحصیل تامقطع ابتدایی به شکلی اصولی تروبانظارت آموزش وپرورش آغاز شد .با گذر زمان و نیاز به کلاسهای بیشتر هر چند سال به این بنا کلاس واتاق اضافه شد تا به شکل امروزی درآمد ه است این مدرسه سالهاست به صورت دو شیفته فعالیت میکند .

مدرسه راهنمایی

با گذر زمان وازدیاد دانش اموزانی که مقطع ابتدایی را تمام کردند خیلی زود نیازبه وجود مدرسه راهنایی احساس شد چراکه دانش اموزان مجبور به ترک تحصیل ویا ارجاع به شهر میشدند . به همین دلیل درسال69 کلاس راهنمایی محدود تشکیل شد ودر یکی از منازل  روستا مدرسه راهنمایی برپاشد این روال ادامه داشت تا در سالهای75-76مدرسه راهنمایی نیز بطور مستقل ساخته شد .

این مدرسه نیز در دو شیفت شروع به کار کرد  وباز هم دانش آموزان پس از اتمام مقطع راهنمایی دو راه بیشتر نداشتند . سطح خدمت رسانی آموزش وپرورش هر سال بهتر ومعلمان بیشتری به مدارس نوده اعزام میشدن که گاه معلمین اقدام به سکونت درطی سال تحصیلی میکردند اما به مرور با بهتر شدن راهها و ازدیاد وسایل نقلیه به رفت وآمد پرداختند. در سال 78که نیاز به دبیرستان خودنمایی میکرد وتاحدودی ضمینه فراهم بود سال اول متوسطه با عنوان ضمیمه مدرسه راهنمایی  در دوشیفت دخترانه وپسرانه  راه اندازی شد درسالهای بعد کلاس پسرانه بدلیل کم بودن تعداد دانش آموزان کنسل شد  بررسی ها وخروجی دانش آموزان آموزش وپرورش را به این نتیجه رساند که برای تحصیل مقطع دبیرستان نوده وروستاهای اطراف که فاصله کمی با هم دارند دبیرستان دخترانه ای در نوده و پسرانه در چناران که یکی از روستاهای همجوار نوده است احداث کند

این دبیرستان درسال 89 احداث ودر سال 90 آماده بهره برداری شد.